Terapia zajęciowa

Terapia zajęciowa to lektura, która w całościowy i wyczerpujący sposób opisuje, czym jest i czym się charakteryzuje terapia zajęciowa, jakie są jej rodzaje oraz zastosowania.

Autorka, Ewa Baum, definiuje ten rodzaj terapii jako „celowe, polisensoryczne działania rehabilitacyjne, o charakterze zajęć ciągłych (np. muzycznych, plastycznych, ruchowych, itp.), stanowiących proces terapeutyczny, prowadzący do usprawnienia i kompensacji zaburzonych funkcji organizmu pacjenta.” Jej celem jest aktywizacja pacjentów i umożliwienie im zaistnienia społecznego, a prawidłowo stosowana nadaje ich życiu nowy sens.

Książka jest skierowana głównie do terapeutów, którzy prowadzą zajęcia z dziećmi i młodzieżą lub też przygotowują się do wykonywania tego zawodu. Pozycja ta oferuje czytelnikowi pełen przegląd informacji dotyczących terapii zajęciowej, od jej historii przez rodzaje po zastosowania. Pozwala zobaczyć także, kim powinien być dobry terapeuta zajęciowy – „specjalistą, który w swoich działaniach merytorycznych wykorzystuje barwę, dźwięk, ruch i piękno znajdujące się wokół nas i będące w każdym człowieku, niezależnie od okoliczności życia.”. Lektura ta buduje obraz terapeuty jako człowieka otwartego i wrażliwego, lubiącego ludzi oraz gotowego, by uczyć samodzielności, pokonywania trudności oraz przyjaznego nastawienia do świata, siebie samego i innych ludzi.

Cały materiał został przedstawiony w prosty i przejrzysty sposób. Książka składa się z trzech części. Na początku znajdziemy informacje o samej terapii zajęciowej, jej definicjach, miejscu w procesie terapeutycznym, o zespole, etapach procesu i tworzeniu grupy. Część druga zawiera syntetyczny opis różnych rodzajów terapii: arteterapii, biblioterapii, ludoterapii, ergoterapii, silvoterapii, terapii ruchowej, dogoterapii i hipoterapii – niektóre zostały opisane bardzo obficie i wyczerpująco, o innych znajdziemy krótszą notatkę. W rozdziale ostatnim dowiadujemy się o zastosowaniach takiej terapii w przypadku mózgowego porażenia dziecięcego, przy Zespole Downa czy też w szkołach z oddziałami integracyjnymi. Na końcu zostały dodatkowo umieszczone opisy zabaw rewalidacyjnych, mieszczące się w ramach ćwiczeń usprawniających koordynację wzrokowo-przestrzenną, mowę czynną i bierną, rozwijające poziom rozumienia (z uwzględnieniem pojęć matematycznych), orientację w przestrzeni i schemacie ciała oraz usprawniające analizę i syntezę słuchową.

Pozycja ta stanowi zwarty zbiór podstawowych informacji, jakie należy posiadać o terapii zajęciowej. Oprócz tego, odwołania do wielu źródeł, zawarte przykłady i wyjaśnienia związków przyczynowo-skutkowych (czyli tego, co się rzeczywiście dzieje, gdy osoba maluje, śpiewa, gra, słucha muzyki, czyta, odgrywa role, bawi się z psem czy też jeździ na koniu) otwierają oczy na ogromną wartość tychże właśnie form pomocy. Jeśli przed lekturą tej książki nie dostrzegaliśmy pełnego znaczenia sztuki, ruchu i zwyczajnej pracy w procesie terapeutycznym, po jej przeczytaniu z pewnością się to zmieni i całym sercem będziemy zwolennikami wykorzystywania terapii zajęciowej w usprawnianiu pacjentów.